موسیقی آوازی کلیسایی :
این موسیقی شامل آوازهای مذهبی مختلفی است که به مناسبتهای سوگواری و یا جشن و یا عبادات خاصی خوانده می شود. اساس موسیقی کلیسایی را پاپ گرگودار اول در سال 590 میلادی گرد آورده است. و فرمهای مختلف موسیقی کلیسا عبارت اند از:
1-موتت
2- کانتات
3- پسوم
4- کورال
5- مس
6- رکویم
7- اراتوریو
موتت و کانتات ار زوی روایات مذهبی به صورت آواز دسته جمعی (کر) خوانده می شود.
پسوم :
نیز مشتمل بر افسانه ها و قصه های مذهبی می باشد.
کورال:
در مذهب پرتستان معمول بوده و آن نیز از آوازهای جمعی کلیسایی می باشد.
مس :
از بزرگ ترین فرم های موسیقی مذهبی است که در کلیسای کاتولیک اجرا شده و از پنج قسمت اصلی تشکیل می شود.
رکویم:
نیز یک نوع موسیقی مس است که با یادبود مردگان خوانده و اجرا می شود.
اراتوریو :
نیز نوعی از موسیقی مذهبی کلیسایی است که مانند اپرا می تواند داستانی را با آواز اجرا نماید، داستانها و قصه های اراتوریو اغلب از میان روایات مذهبی اقتباس می شود
ج – اپرا
اپرا نمایشی است که با آواز و به همراهی ارکستر اجرا می شود. اپرا از حیث ساختمان و ترکیب آوازی بر چند قسم است:
1-اپرای بزرگ یا اپراسریا:
که از روی افسانه های باستانی و داستانهای تراژیک تاریخی تصنیف می شود و کلیه قسمت های آن آوازی است.
2- اپرا بوفا:
که یک نوع اپرای تفریحی است و از آهنگهای سبک و بعضاً تشکیل می شود.
3- اپرا کمیک:
این اپرا بر خلاف اسمی که دارد نیمه تفریحی و نیمه جدی بوده و از روی داستانهای روز یا کمدی به آواز تصنیف شده و اجرا می شود. بعضی از انواع اپرا کمیک می توانند دراماتیک نیز باشند.
4- اپرت:
این فرم موسیقی به معنای اپرای کوچکی از آهنگهای عامیانه و تفریحی است که در واقع یک نوع اپرای بوفای سبک می باشد.
در اپرا کمیک اپرا بوفا و اپرت علاوه بر آواز و موسیقی قسمتهایی نیز به صورت مکالمه عادی وجود دارد که طی آن آواز و موسیقی قطع می شود و بازی به صورت تئاتر ساده ادامه می یابد.
به طور کلی اپرا با اورتور یا پرلود که در واقع مقدسه اپرا است شروع می شود. در این قسمت فقط ارکستر انجام وظیفه می کند و معمولاً این قطعات تا حدودی موضوع نمایش را توصیف می کند.
کانال موالیان
د- آوازهای اپرا
آوازهای اپرا شامل دو قسمت است:
1-آریا
2- رسیتاتیف
الف- آریا:
قسمت اصلی و ملودیک اپرا را گویند که خواننده در آن می تواند با آرایش های آوازی قدرت و زبردستی خود را ابراز و بیان نمایند.
ب- رسیتاتیف:
نوعی از فن بیان و مکالمه آوازی است و غالباً پیش از آریا قرار می گیرد. در اپرای ایتالیایی رسیتاتیف رابط بین دو آریا است و آن نیز بر دو نوع است:
1-ریستاتیف ساده که آواز بدون ارکستر و فقط با چند آکورد کوتاه همراهی می شود.
2- رسیتاتیف آکماپانیه که خواننده به همراهی ارکستر می خواند و در اپراهای فرانسوی بیشتر معمول است. در اپرا علاوه بر آواز تنها، آوازهای چند نفری، و دسته جمعی نیز وجود داد که در صحنه های مختلف به همراهی ارکستر اجرا می شود. هر اپرا به مانند نمایش از یک الی پنج پرده تشکیل یافته و بین پرده های اپرا ممکن است قطعه ای به نام انترلود یا آنتراکت توسط ارکستر نواخته شود.
اپراهایی ایتالیایی و فرانسوی غالباً صحنه های کوچکی از بالت دارند که ضمن نمایش اجرا می شوند
کانال موالیان
ه – لید:
لید در زبان آلمانی به معنای مخصوصی دارد. و آواز یا تصنیف به جای آن ترجمه شده اما لید علاوه بر قسمت آوازی باید حساس و شاعرانه و مطابق ذوق شنونده باشد.
این لفظ در زبانهای بیگانه همان لید است، اما در ایران به ترانه ترجمه شده است. لید در موسیقی غربی از زمان شوبرت اهمیت زیادی در موسیقی آوازی پیدا نمود و آهنگسازان بزرگی همچون شوبرت و شومان از آن سود برده اند.
نظرات شما عزیزان:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: